درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس خیراندیش و علت و علائم و راههای پیشگیری در سایت موسوی ها. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که باعث می‌شود سلول‌های پوست با سرعت بسیار بیشتری از حد معمول رشد کنند. این رشد سریع سلول‌ها منجر به تجمع آن‌ها بر روی سطح پوست و ایجاد لکه‌های قرمز، ضخیم و پوسته پوسته می‌شود. این لکه‌ها که پلاک نامیده می‌شوند، اغلب با خارش، سوزش و درد همراه هستند و می‌توانند در هر قسمتی از بدن از جمله پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر شوند. پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند. اگرچه پسوریازیس مسری نیست، اما می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد، زیرا علائم آن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در دوره‌هایی بهبود یافته و سپس دوباره عود کند.

درمان پسوریازیس خیراندیش

روش درمانی دکتر خیراندیش برای پسوریازیس بر پایه طب سنتی ایرانی استوار است و با هدف تعدیل مزاج و پاکسازی بدن از اخلاط زائد انجام می‌شود. این روش بر استفاده از داروهای گیاهی، اصلاح تغذیه و حجامت تاکید دارد. در این روش، با توجه به طبع بیمار و نوع پسوریازیس، از داروهای گیاهی مختلفی مانند عرق کاسنی، شاتره، خارخاسک و خاکشیر برای پاکسازی کبد و صفرا و رفع غلبه سودا استفاده می‌شود. همچنین اصلاح رژیم غذایی با کاهش مصرف غذاهای گرم و خشک مانند گوشت قرمز، ادویه‌جات تند و فست فود و افزایش مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه، به ویژه آن‌هایی که طبع سرد دارند، توصیه می‌شود. حجامت نیز به عنوان روشی برای دفع سموم از بدن و کاهش التهاب در برخی موارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان خانگی پسوریازیس

درمان‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم و کاهش شدت پسوریازیس کمک کنند، اما به عنوان جایگزین درمان‌های پزشکی در نظر گرفته نمی‌شوند. برخی از روش‌های موثر خانگی عبارتند از: استفاده از مرطوب کننده‌های طبیعی مانند روغن نارگیل و آلوئه ورا برای نرم کردن پوست و کاهش خارش، حمام با جو دوسر یا نمک اپسوم برای تسکین التهاب و خارش، قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت محدود برای کاهش التهاب و تحریک تولید ویتامین D، و رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل با مصرف مقادیر زیاد میوه و سبزیجات. همچنین مدیریت استرس و اجتناب از محرک‌هایی مانند سیگار، الکل و آسیب‌های پوستی می‌تواند به کنترل علائم کمک کند.

درمان دارویی پسوریازیس

درمان دارویی پسوریازیس با توجه به شدت بیماری و محل ضایعات تعیین می‌شود. درمان‌های موضعی مانند کرم‌ها و پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدها، آنالوگ‌های ویتامین D و رتینوئیدها برای موارد خفیف تا متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرند. در موارد شدیدتر، درمان‌های سیستمیک مانند متوترکسات، سیکلوسپورین و داروهای بیولوژیک تجویز می‌شود. نوردرمانی با استفاده از اشعه فرابنفش نیز می‌تواند به کاهش التهاب و کنترل علائم کمک کند. انتخاب نوع درمان به عوامل مختلفی مانند سن، وضعیت سلامتی عمومی و سابقه بیماری‌های دیگر بستگی دارد و باید توسط پزشک متخصص پوست انجام شود.

علت پسوریازیس

علت دقیق پسوریازیس هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. سیستم ایمنی بدن در افراد مبتلا به پسوریازیس به طور غیر طبیعی فعال است و به سلول‌های پوست حمله می‌کند. این امر باعث می‌شود که سلول‌های پوست با سرعت بسیار بیشتری از حد معمول رشد کنند و منجر به ایجاد لکه‌های قرمز، ضخیم و پوسته پوسته شود. برخی از عوامل محیطی که می‌توانند باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس شوند عبارتند از: استرس، آسیب‌های پوستی، عفونت‌ها، برخی داروها و سیگار کشیدن.

علائم پسوریازیس

علائم پسوریازیس می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما برخی از شایع‌ترین علائم عبارتند از: لکه‌های قرمز، برجسته و پوسته پوسته شده روی پوست که پلاک نامیده می‌شوند، خارش، سوزش و درد در ناحیه ضایعات، خشکی و ترک خوردگی پوست، تغییر شکل ناخن‌ها مانند فرورفتگی و ضخیم شدن، و التهاب و درد در مفاصل در موارد آرتریت پسوریاتیک. ضایعات پسوریازیس می‌توانند در هر قسمتی از بدن ظاهر شوند، اما اغلب در پوست سر، آرنج، زانو و کمر دیده می‌شوند.

عوارض درمان نشدن پسوریازیس

عدم درمان پسوریازیس می‌تواند منجر به عوارض جدی و طولانی مدت شود. برخی از این عوارض عبارتند از: آرتریت پسوریاتیک که باعث التهاب و درد در مفاصل می‌شود، بیماری‌های قلبی عروقی مانند افزایش خطر ابتلا به بیماری کرونر قلب و سکته مغزی، دیابت نوع ۲، افسردگی و اضطراب، و کاهش کیفیت زندگی به دلیل تأثیر منفی علائم بر ظاهر و فعالیت‌های روزمره. بنابراین، تشخیص و درمان به موقع پسوریازیس برای پیشگیری از این عوارض بسیار مهم است.

راههای پیشگیری از پسوریازیس

اگرچه نمی‌توان به طور کامل از ابتلا به پسوریازیس پیشگیری کرد، اما با رعایت برخی نکات می‌توان خطر بروز آن را کاهش داد و یا از شدید شدن علائم جلوگیری کرد. این نکات عبارتند از: رعایت بهداشت پوست و مرطوب نگه داشتن آن، اجتناب از آسیب‌های پوستی مانند بریدگی، سوختگی و خراشیدگی، مدیریت استرس و کنترل خشم، رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل، اجتناب از مصرف الکل و سیگار، و درمان به موقع عفونت‌ها. همچنین در صورت داشتن سابقه خانوادگی پسوریازیس، مراجعه منظم به پزشک متخصص پوست برای تشخیص و درمان به موقع بیماری اهمیت زیادی دارد.