فوت و فن میگو

فوت و فن میگو و راز خوشمزگی میگو و نکات پخت میگو مجلسی جنوبی در سایت موسوی ها .امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

میگو، دارای میزان زیادی از اسیدهای چرب امگا ۳ و مقدار کمی جیوه است. همچنین، مشابه سایر مواد غذایی دریایی، میگو حاوی مقدار قابل توجهی کلسیم، ید و پروتئین می‌باشد، با این حال انرژی دریافتی از مصرف میگو به میزان کمی اندازه‌گیری می‌شود.

میگو به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین غذاهای دریایی در ایالات متحده و سراسر جهان شناخته شده است. این موجود دریایی دارای آنتی‌اکسیدان‌هایی است که به سلامتی بدن کمک می‌کنند و می‌توانند سلول‌ها را در برابر آسیب‌های اکسیداتیو محافظت کنند. آستاکسانتین، یک آنتی‌اکسیدان موجود در میگو، مطالعات نشان می‌دهد که می‌تواند از پیری پوست جلوگیری کرده و به کاهش آسیب‌های ناشی از تابش مضر آفتاب کمک کند.

سلنیوم نیز یکی از مزایای مهم مصرف میگو است. تحقیقات نشان می‌دهد که سلنیوم ممکن است از بروز برخی انواع سرطان‌ها جلوگیری کند. همچنین، میگو منبع عالی ید است که برای بهبود کارکرد تیروئید و حفظ سلامتی مغز ضروری است.

علاوه بر این، در آکواریوم خود می‌توانید چندین نوع میگو را نگه داری کنید. برخی از این نوع‌ها به‌عنوان موجودات زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و برخی دیگر به عنوان کنترل‌کننده جلبک‌ها و تمیزکار آب‌ها بسیار مفید هستند.

فوت و فن خوشمزگی میگو

استفاده از سس‌های سیر و سالسا به عنوان چاشنی‌های بهترین جلوه را با میگو دارند.

برای کاهش بوی میگو، می‌توانید آن را قبل از تفت دادن، به مدت ۱ تا ۳ دقیقه در آب و نمک جوشانده و سپس پس از خشک کردن، میگوها را با حداکثر حرارت مدتی تفت دهید.

در زمان تفت دادن میگو، از روغن‌های با طعم مانند روغن کنجد یا روغن زیتون بهره ببرید.

پس از پختن میگو، اضافه کردن کمی آبلیمو یا آب نارنج بهترین طعم را به آن می‌بخشد.

استفاده از پودر سوخاری می‌تواند طعم و ظاهر میگو را جذاب‌تر کند.

مصرف میگویی که بیش از حد حرارت داده شده باشد، موجب سفت شدن بافت آن می‌شود.

تفت دادن میگو با کره نیز بهبودی عالی در طعم آن ایجاد می‌کند.

سبزی‌های مانند جعفری می‌توانند عطر میگو را تغییر داده و به طعم آن افزوده شوند.

نکات طلایی هنگام خرید میگو

پوست میگو در وضعیت سالم، سفت، محکم و شفاف خود را حفظ می‌کند.

پوست سالم میگو به گوشت آن اتصال دارد.

گوشت میگوی سالم دارای بافت قوی و با پایداری است و از حالت لیز و لزج خارج شده است.

حضور لک‌ها در پوست و گوشت میگو نمایانگر پیری و کهنگی آن می‌باشد.

پاهای میگو نباید دارای رنگ سیاه باشند.

پوست میگوهای پرورشی در نواحی مختلف می‌تواند رنگ‌های متفاوتی داشته باشد؛ برای مثال، میگوهای زیتونی سبز و میگوهای خلیج فارس رنگ صورتی روشنی دارند. در صورت کدر شدن رنگ پوست میگو، ممکن است نشانگر پیری آن باشد. با این حال، رنگ پوست میگوها به تناسب نوع و نسل آنها متغیر است.

حضور بوی شیمیایی نامطبوع نشانه‌ای از فساد میگو است.

در صورتی که سر و پوست میگو از گوشت آن جدا شده و به یکدیگر چسبیده نیستند، ممکن است نشانه فساد در میگو باشد.

بهترین روش پاک کرن میگو

اگر تصمیم به تهیه میگوی یخ زده دارید، ابتدا میگوها را در یک ظرف قرار دهید و روی آنها نمک بپاشید، سپس اجازه دهید که حدود یک تا دو ساعت داخل آب نمک قرار بگیرند. اما اگر میگوهای تازه خریده‌اید، نیازی به خیس کردن آنها نیست.

پس از مدت دو ساعت، میگوها را یکی یکی بردارید و سر آنها را جدا کنید. برای این کار، سر میگو را با انگشتان شست و سبابه گرفته و بدن میگو را با دست دیگر محکم نگه دارید. سپس سرش را بچرخانید تا جدا شود.

مرحله بعدی جدا کردن پاهاست. برای این کار، پاهای میگو را محکم گرفته و به سمت دمش با یک حرکت بکشید تا جدا شوند. اگر همه پاها با هم جدا نشوند، می‌توانید آنها را یکی یکی جدا کنید.

جهت جدا کردن پوست میگو، از جایی که سر میگو جدا شده یا پاها جدا شده، با نوک چاقو پوسته را بشکافید و با شست خود گوشت را از پوسته جدا کنید. در صورت نیاز، از چاقو برای شکافتن پوسته استفاده کنید تا پوسته کاملاً جدا شود.

مرحله بعدی جدا کردن دم میگو است؛ اگر می‌خواهید میگو را سوخاری یا کباب کنید، بهتر است دم آن را نگه دارید تا هنگام خوردن جدا شود. اما اگر تمایل دارید، می‌توانید با یک چاقوی تیز دم میگو را نیز جدا کنید.

در امتداد پشت میگو، یک رگ تیره وجود دارد که در واقع روده میگو است. اگر این روده را جدا نکنید، مزه میگو ممکن است ناپسند باشد. برای جدا کردن آن، ابتدا پشت میگو را برش دهید تا به روده تیره برسید، سپس با نوک چاقو، چنگال یا خلال دندان، آن را از پشت میگو بیرون بکشید. به یاد داشته باشید که برای خارج کردن روده میگو آن را به سمت دم میگو بکشید تا کاملاً جدا شود.

حالا میگوهای پاک‌شده شما آماده پخت هستند.

چگونه از میگو نگهداری کنیم

نحوه نگهداری میگو در یخچال به دمای بین ۳۲ تا ۳۸ درجه فارنهایت و به مدت ۲۴ ساعت است. به یاد داشته باشید که میگو را در ظرفی با درب نگه دارید.

میگوهای خام باید حداکثر تا ۴۸ ساعت پس از خرید مصرف شوند. میگوهای پخته در یخچال می‌توانند تا ۵ تا ۷ روز نگه داشته شوند.

میگوهای منجمد معمولاً در فریزر به مدت ۵ تا ۶ ماه سالم می‌مانند.

پس از تمیز کردن میگوی خام، باید بلافاصله آن‌ها را پخته کنید. در مورد میگوهایی که یخ زده‌اند، بهتر است قبل از تمیز کردن، آن‌ها را در آب نمک بریزید.

راز مزه دار کردن میگو

برای افزایش طعم میگو، می‌توانید از تنوعی از مواد مختلف بهره ببرید. از موادی همچون پیاز، سیر، زعفران، جعفری، ریحان و ادویه‌ها می‌توانید استفاده کنید تا طعم میگو را به تنوع ببخشید. همچنین، از ادویه‌های دلخواه هم می‌توانید بهره‌برداری کنید تا به نتایج مطلوبی در دست آورید.

یک روش کاربردی برای افزودن طعم خوشمزه به میگو، استفاده از سیر خرد شده است. این کار باعث جذب بوهای نامطبوع میگو می‌شود و برای تهیه قلیه میگو نیز استفاده می‌شود.

همچنین، اضافه کردن آب لیمو تازه می‌تواند به شدت تأثیرگذار باشد و میگو را با طعم و عطر خوبی تزئین کند.

از دیگر گزینه‌ها، اضافه کردن پیاز رنده شده به میگو است.

استفاده از جعفری و ریحان به همراه سیر و پیاز، توانایی بهبود طعم میگو را دارد و آن را بسیار خوشمزه می‌کند.

از ادویه‌هایی مانند فلفل و پودر تخم گشنیز نیز می‌توانید بهره ببرید تا طعم میگو به اوج برسد.

استفاده از زعفران به عنوان یک طعم‌دهنده معمول در تهیه غذاهای آبزیان، می‌تواند طعم میگو را بهبود دهد. بنابراین، می‌توانید در تهیه میگو از زعفران هم استفاده کنید.

برای بهترین نتیجه در افزودن طعم قبل از پخت میگو، مواد مذکور را حداقل ۳ ساعت قبل از پخت به میگو اضافه کنید. همچنین، در مرحله پخت، میگو‌ها باید از مواد تفکیک شده و به شیوه دلخواه پخته شوند.

از ادویه‌ها و سس‌های مختلف هم در حین پخت میگو می‌توانید بهره ببرید تا طعم میگو به شکل جدیدی بهبود یابد.

راز گرفتن بوی میگو

علاوه بر روش‌های افزودن طعم به میگو، می‌توانید از روش معمول و پیشنهادی جهت جذب بوی میگو استفاده کنید. این روش شامل قرار دادن میگوها در آب جوش و سرکه می‌شود. به‌طور مشابه، می‌توان با اضافه کردن آبلیمو، پیاز، سیر و برگ‌های بو، میگوها را به آب جوش فرستاد و پس از کمی جوشاندن، آن‌ها را در آب فرو انداخت و سپس به سرعت خارج کرد. در اینجا باید توجه داشت که اگرچه بافت میگو بسیار نرم است، اما در هنگام جوشاندن سفت می‌شود. از این‌رو، زمان جوشاندن میگو را به دو دقیقه تا حداکثر دو دقیقه محدود کنید. پس از آب‌کشی میگوها از آب جوش، هنگامی که رنگ آنها تغییر می‌کند، باید به‌سرعت آنها را خارج کنید. بعد از این مرحله جوشاندن، می‌توانید میگوها را به روش دلخواه خود پخت کنید.

مواد لازم برای پخت میگو پفکی

میگو ۱ کیلوگرم میگو

ماست چکیده ۲ قاشق سوپ خوری

آرد ۲/۳ لیوان

تخم مرغ ۱ عدد

زعفران دم کرده ۱/۲ قاشق چای خوری

بیکینگ پودر ۱ قاشق چای خوری

نمک به مقدار لازم

آموزش پخت میگو پفکی

پس از گذشت حدود ۳ ساعت از فرآیند افزودن طعم به میگوها به روشی که در بالا توضیح داده‌ایم، مرحله بعدی مربوط به تهیه سس میگو پفکی است. ابتدا باید مواد مورد نیاز برای سس را آماده کنید. آرد، نمک، تخم مرغ، زعفران، ماست و بیکینگ پودر را با یکدیگر مخلوط کنید. با ترکیب مناسب ماست و آرد، غلظت سس را تنظیم کنید.

حالا میگوها را از مخلوط طعم دهنده خارج کرده و به داخل سس تهیه شده بریزید. سپس به میگوها حدود نیم ساعت وقت دهید تا مزه سس را جذب کرده و برای سرخ شدن آماده شوند.

سپس تابه را روی حرارت قرار دهید و مقداری روغن داخل آن بریزید. میزان روغن باید کافی باشد تا میگوها به‌طور کامل تحت آن پوشیده شوند.

سپس شعله حرارت را کم کرده و میگوها را به آرامی درون روغن داغ بریزید. با صبر و دقت، آن‌ها را تا زمانی که از دو طرف طلایی و شکل زیبایی به خود گیرند، سرخ کنید.

این میگوهای خوشمزه را می‌توانید به همراه برنج، نان یا سبزی پلو سرو کنید و از غذایی لذیذ و خوشمزه لذت ببرید. به‌علاوه، نوش جان.